Ηπειρώτισσες, Ηπειρώτες
Το τελευταίο διάστημα η πατρίδα μας, αυτός ο τόπος που τόσο απλόχερα προίκισε η φύση και παραμένει έτσι ως σήμερα, έχει μπει στο στόχαστρο των πολυεθνικών εταιρειών που μετά την υπογραφή των σχετικών συμβάσεων προχωρούν σε έρευνες και εξόρυξη υδρογονανθράκων και στη στεριά και στη θάλασσα. Όπως είναι γνωστό, εργασίες έχουν ξεκινήσει ήδη στο οικόπεδο Ιωαννίνων.
Πώς έγινε αυτό; Πώς φτάσαμε να απειλείται το πανέμορφο και παρθένο περιβάλλον, οι υπάρχουσες αγροτικές-κτηνοτροφικές δραστηριότητες, η τουριστική ανάπτυξη που θέλουμε για τον τόπο μας –που δείχνει αλματώδη αύξηση μετά και την ολοκλήρωση της Ιόνιας οδού– η υγεία των κατοίκων και η προοπτική μιας ήπιας ανάπτυξης που θα βασίζεται στα πλεονεκτήματα του τόπου μας; Στα βουνά, στα ποτάμια, στις λίμνες, στα νερά, στα αρχαιολογικά-ιστορικά μνημεία, στον πολιτισμό, στα ποιοτικά προϊόντα, στην ορθολογική και αειφόρα διαχείριση, ώστε να δούμε τον τόπο μας να προκόβει και να μην αλλοιώνονται τα βασικά χαρακτηριστικά του;
Τι συμβαίνει παγκόσμια; Σταδιακά εγκαταλείπεται η ιδέα των εξορύξεων Υ/Α και της παραγωγής ενέργειας από την καύση τους, λόγω της κλιματικής αλλαγής. Υπάρχει στροφή στην αναζήτηση νέων τρόπων παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που τόσο πλούσιος είναι ο τόπος μας.
Και εμείς; Οδηγούμαστε σε συμφωνίες με τις αδηφάγες πολυεθνικές που το μόνο που τις ενδιαφέρει είναι να προλάβουν στο κύκνειο άσμα τους να καταστρέψουν την Ήπειρο και να αφήσουν πίσω τους καμένη γη και διαλυμένη οικονομία όταν φύγουν μετά από λίγα χρόνια.
Όλα αυτά έγιναν πίσω από τις πλάτες μας. Δε μας ρώτησαν, δεν μας ενημέρωσαν. Αφού ξεκίνησαν οι εργασίες και ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι, άρχισαν κατόπιν εορτής τις ημερίδες ενημέρωσης. Συμμέτοχοι στο παιχνίδι και οι Δήμοι που έδωσαν, χωρίς ουσιαστικά να ξέρουν περί τίνος πρόκειται, άδειες έρευνας για τις δημοτικές εκτάσεις τους. Οι πρώτες αντιδράσεις κατοίκων που ζητούσαν ενημέρωση –και την ξεκίνησαν οι ίδιοι– οδήγησαν τελικά κατόπιν απαίτησης και στην «επίσημη» πραγματοποίησή της από τους Δήμους.
Από ημερίδα σε ημερίδα φάνηκε καθαρά από τον Ιανουάριο πως οι υποσχέσεις Υπουργείου και εταιρειών δεν πείθουν ούτε για το ακίνδυνο, ούτε για τα οφέλη. Δρομολογούν αλλαγή στο τοπίο και τις παραγωγικές δραστηριότητες του τόπου μας και σχεδιάζουν ερήμην μας για το μέλλον μας. Επικαλούνται το εθνικό συμφέρον, που το ταυτίζουν με την δική τους «ανάπτυξη» και τα υπερκέρδη των πολυεθνικών, άσχετα αν αυτό φέρνει την καταστροφή μας. Για μας το «εθνικό μας συμφέρον» είναι άλλο. Η διατήρηση του περιβάλλοντος και η ανάπτυξη με βάση αυτό, η δημόσια υγεία, η συνέχιση των παραδόσεων και του πολιτισμού μας.
Η κατάσταση αυτή έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών από κατοίκους, απόδημους Ηπειρώτες, επιστημονικούς φορείς, περιβαλλοντικές κινήσεις, Ομοσπονδίες, Αδελφότητες, μεγάλες οικολογικές οργανώσεις και άλλες συλλογικότητες που είναι αντίθετοι με τα σχέδια αυτά.
Συμπατριώτες, το ερώτημα που μπαίνει είναι καθαρό. Είμαστε υπέρ ή κατά; Μέση λύση δεν υπάρχει.
Εκτός των κινδύνων που αναφέρθηκαν παραπάνω είναι σε όλους μας γνωστό από πρώτο χέρι τι σημαίνουν οι υποσχέσεις για την «προστασία του περιβάλλοντος». Τόσο από την πλευρά των εταιρειών παγκοσμίως, όσο και από την ελληνική πραγματικότητα. Ας μείνουμε μόνο στα Γιάννινα. Βιολογικός που υπολειτουργεί, λυματολάσπη στα χωράφια, βιομηχανικά, αγροτικά και κτηνοτροφικά απόβλητα, παράνομες απορρίψεις, τάφρος Λαψίστας, Καλαμάς, Παμβώτιδα, αμέλεια συντήρησης φυσικών και τεχνητών γεφυριών και τόσα άλλα. Και βέβαια το γενικευμένο φαινόμενο της απουσίας ελέγχων, η μη εφαρμογή και τήρηση της νομοθεσίας, αυτής της «ευρωπαϊκής» για την οποία κόπτονται.
Στην αρχή είχαμε το ευφυολόγημα των Δημάρχων πως δίνουν άδεια μόνο για την έρευνα και μετά θα δουν, αγνοώντας ηθελημένα ότι η σύμβαση αναφέρεται στο πακέτο έρευνας-εξόρυξης.
Νέα κλισέ άρχισαν να κυκλοφορούν μετά την «ενημέρωση». Ακούγονται, σαν δικαιολογίες, εκφράσεις του τύπου «ψήφισα με βαριά καρδιά». Τι πάει να πει αυτό; Αποτελεί απλά την ομολογία πως εν γνώσει σου επέλεξες το λάθος, υπονομεύοντας το μέλλον των απογόνων σου κι αδιαφορώντας για το οποιοδήποτε κόστος στο περιβάλλον που είναι όμως το σπίτι σου, το σπίτι όλων μας. Επίσης μεγάλη πέραση έχει και το «έχω επιφυλάξεις».
Επιφυλάξεις για τι πράγμα συμπατριώτες; Δηλαδή αν τα πράγματα πάνε άσχημα τι θα κάνουμε; Αν τους επιτρέψουμε να ξεκινήσουν δεν είναι καθόλου εύκολο να τους σταματήσουμε.
Η Γ.Σ. της Πανηπειρωτικής Σ.Ε. με το ψήφισμά της (1/4/2018), μετά από πρόταση της Ομοσπονδίας Αδελφοτήτων Καλαμά, μας έδειξε το δρόμο:
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ – ΕΞΟΡΥΞΗ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΗΠΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
Ενημερωθείτε, διαδώστε, απαιτήστε γενικές συνελεύσεις σε χωριά, αδελφότητες, ομοσπονδίες, συλλόγους, παντού. Πάρτε θέση.
ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΛΑΜΑΣ – ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΩΝ ΚΑΛΑΜΑ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ
